miércoles, 18 de octubre de 2006

llega, gallega

érgome a gatas
afundo, espernexo
para soster algo

a auga

sostéñoche
unha casa
agardo

noméote máis tarde
cando atopo

unha pedra
durmida na miña man
unha semen-
te

en chamas un bater as ás
dentro
no mundo
pero dentro
desde onde

a auga resoa
ecodifica o latexo
que logo xebra cando ves
e encarnas a veta

o teu nome

2 comentarios:

Anónimo dijo...

galanalàn gallego
ego del gallo engallanado
egotiza la gallega que llega
iza contigo el legado
pavoroso
amoroso
oso




SEGUIR LAS IDEAS AFINES DE TUS POEMAS CUESTAN-VALEN EL oRO DE UN PERÙ.
SALUTES

pd: EL VIERNES ES LA CITA EN LA FRONTEIRA EXACTA DE cidade DEL ESTE ENTRE EL CAPITÁN KANESÚ Y EL abrasilerado/apaulado Silvakov!

Anónimo dijo...

ben, veciño,

e boa sorte con isa fronteira cita (outro día falamos dos pasaxes polo ouro dun perú alén da economía sacrificial, mesmo 'poética', no outro da economía).